MENU
W celu ułatwienia nauki języka francuskiego, przygotowaliśmy zbiór zagadnień gramatycznych sprawiających najwięcej trudności. W przystępny sposób tłumaczymy jak wybrać właściwy czas przeszły, jakimi regułami kierować się przy użyciu rodzajnika przed rzeczownikami i wiele innych niejasności.
ZAIMKI DOPEŁNIENIA BLIŻSZEGO i DALSZEGO
|
W języku francuskim, podobnie jak w innych językach, po czasownikach może występować dopełnienie bliższe lub dalsze.
- Un beau jour Titi a rencontré Lili.
|
ZAIMKI DOPEŁNIENIA BLIŻSZEGO (COD)
Odnoszą się do osoby lub rzeczy. Zastępujemy nimi dopełnienie bliższe, aby uniknąć powtórzenia rzeczownika.
| me | nous |
| te | vous |
| le, la, l' | les |
Zobacz jak zastępujemy dopełnienie bliższe stosując te zaimki:
- Lili: Dis, tu m'appelles ce soir, Titi?
- Titi: Oui, ma chérie, je t'appelle ce soir.
- Pataud: Titi, tu nous appelles, Loulou et moi, ce soir aussi?
- Titi: Non, je ne vous appelle pas ce soir. Pourquoi le ferais-je ?!
Zwróć uwagę na pierwsze i drugie zdanie. Zaimki dopełnienia bliższego me, te, le et la skrócą sie jeżeli czasownik będzie zaczynał się od samogłoski.
Zaimek dopełnienia bliższego poprzedza czasownik. W czasach złożonych, takich jak passé composé, zaimek stawiamy przed czasownikiem posiłkowym avoir lub être.
- Lili: Titi m'aime!
- Alice: Non, il ne t'aime pas!
- Lili: Titi va m'épouser!
- Alice: Sois raisonnable Lili, Titi ne va pas t'épouser!
- Lili: Mais si, il l'a promis quand je l'ai rencontré à Nice!
- Alice: Oui, mais il ne m'avait pas encore rencontrée!
Jedynie w przypadku trybu rozkazującego w formie twierdzącej, zaimek dopełnienia zostanie umieszczony po czasowniku, którego dotyczy:
- Alice: Titi, embrasse–moi!
- Loulou: Attends ! Ne l'embrasse pas devant moi ! Je m'en vais.
- Alice: Eh bien, il est parti ! SMACK !
Uwaga!
Zaimek dopełnienia bliższego musimy uzgodnić pod względem liczby i rodzaju gdy znajduje sie on przed czasownikiem posiłkowym avoir.
Un peu plus tard:
- Alice: Lili, tu sais, Titi m'a embrassée!
- Lili: Ce n'est pas vrai!
- Alice: Alors, demande-lui, il arrive !
- Lili: Titi, tu l'as embrassée, Alice ?
- Titi: Qui ? Alice ? Mais non ! Je ne l'ai pas embrassée ! C'est elle qui m'a embrassé !
ZAIMKI DOPEŁNIENIA DALSZEGO (COI)
Odnoszą się często do osoby, która pełni rolę adresata czynności.
Dopełnienie dalsze to takie, którego budowa zdania wymaga przyimka – à, na przykład parler à....
- Titi a parlé à Alice.
Alice w tym zdaniu jest więc dopełnieniem dalszym.
A oto kilka innych czasowników („komunikacji”). Po nich występuje dopełnienie dalsze:
Poza tym, jest jeszcze kilka innych czasowników, które nie należą do grupy czasowników komunikacji, ale po których stosuje się dopełnienie dalsze:
| me | nous |
| te | vous |
| lui | leur |
Jak pewnie zauważyliście, zaimki dopełnienia bliższego i dalszego różnią się od siebie tylko trzecią osobą liczby pojedynczej i mnogiej.
Podobnie jak w przypadku zaimków dopełnienia bliższego me i te przed czasownikiem zaczynającym się od samogłoski przyjmą formę skróconą: m', t'.
- Alice: Titi, tu m'offres des fleurs ? Et à Lili, tu lui offres des fleurs aussi, n'est-ce pas ?
- Titi: Oui, mais je t'offre des fleurs plus souvent !
- Loulou: Tu leur as offert des fleurs à toutes les deux ! Bravo ! Quel séducteur !
- Alice: Paf !
Miejsce zaimków dopełnienia dalszego jest również przed czasownikiem, którego się dotyczą z wyjątkiem trybu rozkazującego w formie twierdzącej:
- Titi: Lili, regarde ! Quelqu'un m'a envoyé un cadeau.
- Lili: Qui t'offre un cadeau? Ouvre le paquet
- Titi: Oh, c'est une bouteille de champagne !
- Lili: Ah, regarde! Il y a une petite carte. Qu'est-ce que c'est... : ” Bon anniversaire, mon petit écureuil ! J'espère partager cette bouteille... et la vie avec toi ! ”. Avec toi ??! Mais il n'y a pas de signature ! Explique-moi ça !
- Titi: Ben... euh...
- Lili: C'est Alice, n'est-ce pas ? Je vais lui parler !
- Titi: Non, ne lui parle pas ! Ce n'est rien ! Ce n'est pas sérieux !
- Lili: Pas sérieux ? Mon oeil ! Paf !
