Przed Wami: Loulou, Alice, Lili, Pataud i Titi. Poznajcie ich już dziś!





W celu ułatwienia nauki języka francuskiego, przygotowaliśmy zbiór zagadnień gramatycznych sprawiających najwięcej trudności. W przystępny sposób tłumaczymy jak wybrać właściwy czas przeszły, jakimi regułami kierować się przy użyciu rodzajnika przed rzeczownikami i wiele innych niejasności.
Nie powiesz więc: « Loulou regarde télévision », lecz : « Loulou regarde la télévision ».
Rodzajniki określają, jak sama nazwa na to wskazuje, rodzaj (w języku francuskim są tylko dwa rodzaje: męski i żeński) i liczbę rzeczownika przy którym stoją.
Wyróżniamy dwa rodzaje rodzajników : nieokreślone i określone.
ARTICLES INDEFINIS
|
MASCULINrodzaj męski |
FEMININrodzaj żeński |
SINGULIERliczba pojedyncza |
UN Loulou est un loup. Titi est un écureuil. |
UNE Lili est une fourmi. Alice est une abeille. |
PLURIELliczba mnoga (nie ma rozróżnienia na rodzaje) |
DES Ce sont des loups. Ce sont des fourmis. |
ARTICLES DEFINIS
|
MASCULINrodzaj męski |
FEMININrodzaj żeński |
SINGULIERliczba pojedyncza |
LE (L’)
Loulou est le copain de Tipi, l’écureuil. |
LA (L’)
Lili est la copine d’Alice, l’abeille. |
PLURIELliczba mnoga (nie ma rozróżnienia na rodzaje) |
LES
Les loups sont des animaux sauvages. Les fourmis sont des insectes. |
Rodzaj niektórych rzeczowników w języku francuskim różni się od rodzaju w języku polskim. I tak na przykład we Francji radio to – la radio, samochód – la voiture, a księżyc – la lune.
A teraz kilka zasad kiedy stosować rodzajnik nieokreślony, a kiedy określony:
RODZAJNIK NIEOKREŚLONY
Dlaczego?
Ponieważ nie posiadamy wystarczającej liczby informacji na temat tej osoby lub rzeczy.
Spójrz na kilka przykładów:

- Lili a invité des personnes à dîner.
(Lili, czyli mrówka którą już znasz, urządza przyjęcie, na które zaprosiła wiele osób. Czy wiesz coś na ich temat? – Nic. No właśnie. Na przyjęciu pojawią się des personnes – czyli, jakieś osoby, dlatego użyjesz w tym przypadku rodzajnika nieokreślonego). - Les parents de Titi habitent dans une villa sur la Côte d’Azur.
(tak, tak, rodzice Titi mają dużo szczęścia mieszkając w tak pięknym miejscu, ale Ty nic nie wiesz na temat willi, w której mieszkają – jest to dla Ciebie zupełnie nowa informacja!).
- Voila une feuille (oto kartka)
- C’est un écureuil ( to jest wiewiórka)
- Dans le bois, il y a un loup. (w tym, konkretnym, opisywanym wcześniej lesie mieszka jakiś wilk).
RODZAJNIK OKREŚLONY
Dlaczego znanym?
- ponieważ występuje w pojedynczym, niepowtarzalnym egzemplarzu: le pape, le soleil, la tour Eiffel,….
- ponieważ chodzi o prawdę ogólną
- ponieważ już wcześniej o niej mówiłeś i Twój rozmówca doskonale wie o jaką osobę lub przedmiot chodzi
- bo po prostu z samego kontekstu wynika o kogo / o co chodzi.
Est-ce que tu connais la tour Eiffel ?
Titi, l’écureuil:
Bien sûr, c’est le symbole de Paris.

- Titi: L’argent ne fait pas le bonheur !
- Loulou: Tu as raison. La santé et l’amour sont beaucoup plus importants !
- Titi: Bien sûr, pour les insectes et les animaux, l’argent n’existe pas ! Mais l’amour est aussi important pour nous que pour les humains. Ah oui….. l’amour, l’amour, toujours l’amour !
- przed datą i przed nazwami świąt (z wyjątkiem Noël i Pâques):
Pour le Jour de l’An, Alice prépare un délicieux gâteau au miel.
Titi fête son anniversaire le 15 mars. - kiedy chcemy pokazać, że jakaś czynność jest naszym przyzwyczajeniem:
Le matin, Lili va à l’école (= tous les matins)
L’été, Alice se promène dans le jardin. (= chaque été)
Le lundi, Titi mange du Nutella. - oraz kiedy mówimy o naszych preferencjach, czyli gdy używamy czasowników: aimer, ne pas aimer, détester, adorer, préférer….no bo przecież każdy z nas wie i potrafi określić co lubi a czego nie!
ALice adore les petits pains au chocolat.
Lili apprécie le bon vin français.
Kiedy rzeczownik zaczyna się od samogłoski albo od h niemego, le lub la tracą samogłoskę i powstaje l’. Zjawisko to nazywa się elizją (l’élision): l’abeille, l’écureuil, l’homme, …
Nie stawiasz go:
- przed nazwami miast, bo nazwa miasta jest jak imię ( = nazwa własna ⇒ brak rodzajnika):
Loulou habite à Bordeaux mais il préfère Paris. - przed nazwami dni tygodnia:
Titi et Lili vont aller au cinéma lundi. (Chyba, że to naprawdę fani kina, wówczas powiemy, że Titi et Lili vont au cinéma le lundi – czyli w każdy poniedziałek). - przed nazwami miesięcy :
Avril est le mois préféré de Lili. - po « wyrażeniach ilościowych », takich jak: beaucoup de, peu de , un peu de, plein de, etc…
Il y a peu de fourmis dans ce jardin. - po czasowniku être i devenir w połączeniu z nazwą narodowości, zawodu lub wyznania:
La mère de Loulou est professeur d’italien, elle est canadienne et elle n’est pas catholique.
– Vous avez des abeilles dans votre jardin ?
– Non, dans mon jardin il n’y a pas d’abeilles.
Natomiast rodzajnik określony w negacji nie zmienia się:
– Est-ce que Alice connaît la Belgique ?
– Non, elle ne connaît pas du tout la Belgique.
– Loulou aime les écureuils ?
– Ah non, il n’aime pas les écureuils !